WYROK ŻYCIA /KTO WINIEN?-/ (1933)
Melodramat

Reżyseria
Juliusz Gardan

Wytwórnia
BLOK-MUZAFILM

Zarys fabuły* (1)

Krystyna jest adwokatem i szczęśliwą mężatką, bezgranicznie zakochaną w swoim mężu Januszu, architekcie. W sądzie, w którym pracuje, odbywa się proces młodej dziewczyny oskarżonej o zabicie własnego, nieślubnego dziecka. Poruszona losem biedaczki, uwiedzionej i porzuconej przez przygodnie poznanego mężczyznę, angażuje się uczuciowo w przebieg sprawy. Gdy Jadzia skazana zostaje przez sąd na karę śmierci, oburzona niesprawiedliwym wyrokiem sądu, który całą winą za śmierć niemowlęcia obarcza właśnie ją, anonimowego ojca pozostawiając bezkarnym, postanawia podjąć się jej obrony. Wnosi o rewizję wyroku, nie przeczuwając dramatycznego finału ponownie rozpoczętego procesu...

Zarys fabuły* (2)

Jadzia wiedzie biedne, szare życie. Skromna pensja wystarcza jej zaledwie na opłacenie czynszu za wieloosobowy pokoik na poddaszu obskurnej kamienicy. Jest szczęśliwa, gdy pewnego dnia wyjeżdża z zakładową wycieczką na wieś. W pociągu poznaje przystojnego mężczyznę, który ja adoruje i dotrzymuje towarzystwa. Samotna i spragniona miłości ulega wdziękowi szarmanckiego Janusza i gdy spóźnieni na pociąg zmuszeni są do przenocowania w wiejskiej chacie, spędza z nim noc. Po powrocie do Warszawy daremnie czeka na wiadomość od ukochanego. Zawiedziona w swej miłości, myślami ciągle obecna przy wymarzonym mężczyźnie, zaniedbuje się w pracy i niebawem traci posadę. Gdy okazuje się, że jest w ciąży, wyrzucają ją z kolejnej i po wielu przeżyciach trafia na wieś, gdzie na świat przychodzi jej synek. Przepędzana z miejsca na miejsce, bez żadnej nadziei na lepszą przyszłość, postanawia odebrać sobie życie. Gdy zamierza wskoczyć do rzeki, nieszczęśliwym zbiegiem okoliczności pozostawione na brzegu zawiniątko z niemowlęciem wpada do wody i tonie. Zrozpaczona dziewczyna trafia do aresztu i niebawem zostaje oskarżona o zabicie własnego dziecka i skazana na karę śmierci. Adwokat Krystyna poruszona tragicznym losem Jadzi, wnosi o rewizję w II instancji i podejmuje się jej obrony. Rozpoczyna się ponowny proces, którego zakończenie jest dla wszystkich wielkim wstrząsem...

W rolach wiodących

W pozostałych

Oprawa muzyczna

Muzykę skomponował Henryk Wars, autorem słów piosenki „Nie wiedziałem”, której melodia jest motywem przewodnim filmu, jest Emanuel Schlechter.

Piosenka
Nie wiedziałem
śpiewa (z offu)
Stefan Witas
(fragment)

Nie wiedziałem, że taki piękny jest świat
Że słońce tyle złotych ma promieni
Że w lesie tyle cudnej jest zieleni

Nie wierzyłem, że może przyjść taki czas
Że ze mną coś się stanie
I w sercu niespodzianie
Odezwie się nieznany przedtem głos

Ciekawostka* (miejsce kręcenia)

Film kręcono w Warszawie (możemy zobaczyć m. in. budynek Polskiej Wytwórni Papierów Wartościowych oraz jego wnętrza). Z fabuły filmu wynika, że część akcji dzieje się również w Krakowie, chociaż zdjęć tam nie kręcono (możemy obejrzeć panoramę miasta, Wawel, Barbakan, Kościół Mariacki).

* zakładka ‘Wstęp’