CÓRKA GENERAŁA PANKRATOWA (1934)
Melodramat
Reżyseria
Mieczysław Znamierowski
Wytwórnia
KAMERA
Zarys fabuły*
Jest rok 1905. Na ziemiach polskich znajdujących się pod zaborem rosyjskim wybucha rewolucja skierowana przeciwko carskiemu ciemiężcy. Aniuta, córka generała Pankratowa, dowódcy warszawskiej żandarmerii, zakochuje się z wzajemnością w przypadkowo poznanym polskim rewolucjoniście Bolesławie Ratomskim. Ojciec nalega na jej ślub z rosyjskim oficerem, rotmistrzem hrabią Andrzejem Bobrowem, co pomogłoby wzmocnić pozycję generała, któremu przełożeni nie mogą wybaczyć jego małżeństwa z Polką. Aniuta, z miłości do ojca, zgadza się i niebawem mają zostać ogłoszone zaręczyny. Jednak w dziewczynie, która spotyka się z krewną jej matki Anieli, panią Ratomską, jak się okazuje matką jej ukochanego, budzą się dawno zapomniane uczucia. Wstrząśnięta widokiem brutalnie stłumionej manifestacji polskich patriotów, dokonanej przez Bobrowa, zwraca zaręczynowy pierścionek. Jej serce coraz mocniej bije dla polskiej sprawy. Tymczasem tajna organizacja bojowa planuje zamach na powszechnie znienawidzonego generała Pankratowa. Zadanie ma wykonać Bolesław, który nie wie, że Aniuta jest jego córką...
W rolach wiodących
| Kazimierz Junosza-Stępowski | generał Pankratow |
| Nora Ney | Anna Iwanowna Pankratowa „Aniuta”, córka generała |
| Franciszek Brodniewicz | rewolucjonista Bolesław Ratomski „Stefan Kowalski” |
| Mieczysław Cybulski | porucznik Aleksy Woronow, oficer żandarmerii |
| Jerzy Leszczyński | rotmistrz hrabia Andrzej Aleksandrowicz Bobrow |
W pozostałych
| Helena Buczyńska | ciotka Aniuty |
| Stanisław Grolicki | generał gubernator |
| Aleksander Żabczyński | adiutant generała gubernatora |
| Stanisław Daniłowicz | rewolucjonista Śmigo vel konfident policji |
| Józefa Relidzyńska | Ratomska, matka Bolesława |
| Stanisława Perzanowska | właścicielka mieszkania, w którym spotykają się rewolucjoniści |
| Jan Bonecki | oberpolicmajster, chrzestny Aniuty |
| Wanda Jarszewska | żona oberpolicmajstra |
| Maria Bogda | rewolucjonistka |
| Zofia Lindorf | rewolucjonistka |
| Zbigniew Ziembiński | rewolucjonista |
| Ryszard Kierczyński | rewolucjonista |
| Feliks Żukowski | rewolucjonista |
| Bronisław Oranowski | oficer rosyjski |
| Monica Carlo | kobieta towarzysząca oficerowi w restauracji |
| Zofia Terné | śpiewaczka w restauracji |
| Zofia Kajzerówna | dziewczyna w restauracji |
| Stefania Górska | dziewczyna w restauracji |
| Zygmunt Chmielewski | dowódca Cytadeli |
| Tadeusz Fijewski | rewolucjonista skazany na śmierć |
| Izabella Kalitowicz | matka skazanego rewolucjonisty |
| Mieczysław Bilażewski | oficer na przyjęciu u oberpolicmajstra |
| Henryk Małkowski | mężczyzna wynajmujący mieszkanie rewolucjonistce |
| Stanisław Dobrzyniec | skrzypek w orkiestrze na przyjęciu u oberpolicmajstra |
| i inni |
Oprawa muzyczna
Muzykę skomponował Henryk Wars, autorem słów piosenki „Kto usta twe całował” jest Julian Tuwim. W filmie można usłyszeć również fragmenty Warszawianki w wykonaniu Nory Ney.
Piosenka
Kto usta twe całował
śpiewa
Nora Ney
Kto usta twe całował
Ten już miłością się struł
Kto rozpacz swą miłował
Ten będzie rozkosz w niej czuł
Serce pożarem przepali pierś
I to najsłodsza jest śmierć
Kto usta twe całował
Już był stracony na pół
Nie uchronisz się w miłości
Ani szczęścia, ani łez
Będziesz cieszyć się, śmiać
Będziesz cierpieć i łkać
Lecz cokolwiek się stanie
To wiedz
Kto usta twe całował
Ten już miłością się struł…
Pieśń
Warszawianka
śpiewa
Nora Ney
(fragment)
Oto dziś dzień krwi i chwały
Oby dniem wskrzeszenia był!
Leć nasz Orle w górnym pędzie,
Sławie, Polsce, światu służ!
Kto przeżyje wolnym będzie,
Kto umiera wolnym jest
Ciekawostka* (błąd w filmie)
W czołówce filmu podano, że Mieczysław Cybulski występuje w roli Aleksego Woronowa. W scenie, w której Aniuta przedstawia go swojemu narzeczonemu hr. Bobrowowi pada zdanie: "Mój kuzyn – porucznik Aleksy Baranowski".
* zakładka ‘Wstęp’