CO MÓJ MĄŻ ROBI W NOCY… (1934)
Komedia
Reżyseria
Michał Waszyński
Wytwórnia
REX-FILM
Zarys fabuły*
Roman Tarski jest współwłaścicielem doskonale prosperującej firmy budowlanej "Żel-Beton". Jednak pewnego dnia, gdy jego wspólnik Otto znika z całą gotówką, jest zrujnowany. Stefie, swojej żonie, która właśnie powróciła z nadmorskich wakacji, opowiada zmyśloną historię o praktykowanym wśród przemysłowców planowym bankructwie i konieczności konspiracyjnej pracy, przez pewien czas, wyłącznie w nocy. Praca ta, to posada kelnera w restauracji "Alhambra", gdzie Roman zatrudnił się, żeby zarobić na życie. Ciągłe zmęczenie męża i dziwne wynurzenia w czasie snu wzbudzają w Stefie coraz więcej podejrzeń. A gdy w kuchni zastaje Romana w towarzystwie pokojówki Kazi i jej narzeczonego Walerego, również kelnera w "Alhambrze", kompletnie pijanych, postanawia wreszcie całą sprawę wyjaśnić. Pomaga jej w tym baron Karolescu, adorator Stefy...
W rolach wiodących
| Michał Znicz | przemysłowiec Roman Tarski vel kelner Filip Rosolnik |
| Maria Gorczyńska | Stefa Tarska, żona Romana |
| Kazimierz Krukowski | baron Lolo Karolescu, adorator Stefy |
| Tola Mankiewiczówna | Kazia, pokojówka Tarskich |
| Wojciech Ruszkowski | kelner Walery, narzeczony Kazi |
W pozostałych
| Romuald Gierasieński | starszy kelner Fafuła, ojciec Kazi |
| Wiktor Biegański | doktor Diagnoziński, lekarz psychiatra |
| Paweł Owerłło | dyrektor restauracji „Alhambra” |
| Fryderyk Jarossy | 2 role: konferansjer przedstawiający twórców filmu i występujących w nim aktorów oraz król mody Picknick |
| Konrad Tom | detektyw |
| Julian Krzewiński | komornik zajmujący majątek Tarskich |
| Eugeniusz Koszutski | robotnik wynoszący sprzęty z mieszkania Tarskich |
| Jerzy Chodecki | reporter na dancingu |
| Elżbieta Barszczewska | gość na dancingu |
| Kazimierz Korwin | gość na dancingu |
| oraz | |
| Iwo Wesby | dyrygent zespołu muzycznego na dancingu |
| Miriam Kressyn i Hymie Jacobson | duet wokalno - taneczny na dancingu |
| i inni |
Oprawa muzyczna
Muzykę skomponował Jerzy Petersburski, autorem słów piosenek jest Emanuel Schlechter. W filmie w epizodycznej roli dyrygenta zespołu muzycznego na dancingu w restauracji „Alhambra” pojawia się kompozytor Iwo Wesby. W numerze wokalno – tanecznym występują znani aktorzy i artyści estradowi: Miriam Kressyn i Hymie Jacobson (program filmowy wydany nakładem Towarzystwa Kinematograficznego „ Patria – Film” wymienia w obsadzie: duet wokalno – taneczny: Dżejkobson – Krasin).
Piosenka
Najpiękniejsza signorina
śpiewa
Kazimierz Krukowski
Spójrz signora jak belcanto
Śpiewa tobie twój amanto
Spójrz jak cudne dźwięki twego signore
Brzmią con amore
Uto grando...La, La
Co dzień śpiewam ci to samo
Signorina tio amo
Naprzód piano rozebrzmi
Potem forte głos się rwie
O signora, kocham Cię
Piosenka
tytuł i dokładny tekst nieznane
śpiewają
Miriam Kressyn
Hymie Jacobson
Piosenka
A ja nie mogę, ja muszę spać
śpiewają
Michał Znicz
Maria Gorczyńska
Kazimierz Krukowski
Ty stajesz się, co dzień leniwszy
Ja ofiarą muszę być
Czemu inne są szczęśliwsze
Ja też chcę chodzić, tańczyć i żyć
A ja nie mogę, bo ja chcę spać
Ja zawsze mogę, a on chce spać
Któż ma się o mnie troszczyć, jeśli nie mąż
Wytłumacz, jak możesz spać tylko wciąż
No dobrze, wstaję. Nie mogę wstać
Co ja poradzę, ja muszę spać
Ja wiem, tym ciągłym spaniem zgnębić mnie chcesz
Lecz na to mam radę też
Jeśli będziesz wracał z ranka
No
A potem aż do nocy spał
Więc
To znajdę sobie dziś kochanka i Ty za swoje będziesz miał
Ja sam Ci mogę kochanka dać
Niesłychane
Lecz teraz idź już, bo ja chcę spać
Madame
Zmęczony i strudzony jestem do cna
Idiota
Tak jest
Dobranoc, aaa…
Piosenka
Odrobina szczęścia
śpiewa
Tola Mankiewiczówna
O czem marzy dziewczyna
Gdy dorastać zaczyna
Kiedy z pączka zamienia się w kwiat
Kiedy śpi, gdy się ocknie
Za czem tęskni najmocniej
Czego chce, aby dał jej świat
Odrobinę szczęścia w miłości
Odrobinę serca czyjegoś
Jedną małą chwilę radości
Przy boku kochanego
Stanąć z nim na ślubnym kobiercu
Nawet łzami zalać się
Potem stanąć sercem przy sercu
I usłyszeć: kocham cię
Każda odda z ochotą
Nawet srebro i złoto
I brylanty i wszystko co ma.
Bez namysłu, najszczerzej
Niech ktoś wszystko zabierze.
W zamian za to niech tylko da
Odrobinę szczęścia w miłości
Odrobinę serca czyjegoś
Jedną małą chwilę radości
Przy boku kochanego
Stanąć z nim na ślubnym kobiercu
Nawet łzami zalać się
Potem stanąć sercem przy sercu
I usłyszeć: kocham cię
Piosenka
Cztery nogi
śpiewają
Michał Znicz
Tola Mankiewiczówna
Jak bym ja się śmiał
Jak bym ja się strasznie śmiał
Rzeczywiście, co bym ja wyczyniać mógł
Gdybym, dajmy na to, miał
Gdybym, tak przypuśćmy, miał
Zamiast jednej, drugą parę nóg
Gdybym ja miał cztery nogi
Dwie długie nogi, dwie krótkie nogi
To bym ja mógł, Boże drogi
Raz być wysokim, raz niskim znów
Ja mógłbym w cyrku występować
Forsę w portfel chować
Ach, co za raj
Ja mógłbym tańczyć do obłędu
Trzy miesiące z rzędu
Bo co miesiąc bym mógł
Tańczyć na innej parze nóg
Gdybym ja miał cztery nogi
To mógłbym mężom przyprawiać rogi
I mąż by nie mógł złapać wcale
Bo miałbym stale dwie pary nóg
Gdyby pan miał cztery nogi
To byłby mężem doprawdy drogim
Twoją żoną bym została
Ja bym kochała, tak że strach
Bo dajmy na to jesteś w pracy
Co ja na tym tracę: dwie z twoich nóg
Lecz za to drugie nogi obie
Zawsze mam przy sobie
Więc cztery nogi mieć to pierwszorzędna rzecz
Więc sprawże sobie, mój Walery
Jeszcze dwie nogi, żebyś miał cztery
Gdy to zrobisz mój kochany
Wtedy zostanę żoneczką twą
Piosenka
Już nie mogę
śpiewa
Kazimierz Krukowski
Ja już nie mogę i rób co chcesz
Ja jestem tygrys, najdzikszy zwierz
Ja mogę gryźć, całować, krew we mnie wre
Bo kocham Ciebie
Pożerałem Cię oczyma
Lecz dziś to musi skończyć się
Czuję, że już nie wytrzymam
Bo coś, bo coś rozpiera mnie
Ja już nie mogę, no prędko, cóż
Ja już nie mogę, nie mogę już
Czy Ty nie widzisz, że na gardle mam nóż
Przepraszam, nie mogę już
Ciekawostka* (miejsce kręcenia)
W filmie ‘zagrała’ restauracja „Adria”, jeden z najelegantszych lokali przedwojennej Warszawy, który dla potrzeb filmu zmienił nazwę na „Alhambrę”.
* zakładka ‘Wstęp’